รอฉัน

นี่ข้าฝันไปหรือเปล่า

ข้าก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วก็อีกก้าว ลิ้นข้าหนาเตอะ แห้งผากในปาก “เอลูอีส เธอยังไม่นอน” ข้าพึมพำ ชื่อของเธอคือความเคารพบูชา คือการสักการะ

“หวัดดี” เธอกระซิบ เสียงนุ่มนวลราวกับความลับที่มีไว้เพื่อข้าเพียงผู้เดียว

สายตาของข้าไล่ไปตามเส้นสายบนเรือนร่างของเธอด้วยความเทิดทูน ต...